Het ruikt binnen of we buiten zijn en dan bedoel ik het soort buiten waarvan je zegt, het platteland is een fijne plek om te wonen, maar het moet gezegd, soms is de geur niet te harden.
Op dat soort nare momenten schuift er meestal een groot aantal tracktoren door het landschap. Met grote slangen zijn ze verbonden aan een tank die op gezette tijden gevoed wordt door af en aan rijdende, immense vrachtauto’s, vol , ik zeg het maar gewoon, vol stront.
De aanvoerbuizen kunnen wel honderden meters lang zijn. Om de druk hoog te houden staat er een tractor met draaiende motor tussen. Hoe het verder precies werkt weet ik niet, maar dat geeft niet. De grote lijnen zie ik duidelijk. Ze slepen achter de meestal blauwe machines aan.
Anyway, Het ruikt binnen of we buiten zijn, maar ik kan geen boer de schuld geven. De mest ligt binnenshuis. We wonen vrij klein kan ik je zeggen, daar past zo’n landbouwvehikel geeneens in. Dus.
Wel een hond en die besloot na het nuttigen van een grote portie kippenpoep, haar maag te ledigen van voor de tuindeuren van de slaapkamer. We moeten haar toch eens leren hoe het schuifmechanisme werkt.
Bij ons is degene die het onheil signaleert vrijgesteld van handelen. Muisman was in dit geval de mazzelaar. “Is dat Lotus die daar barft? “ vroeg hij. Ik keek op en kon vaststellen dat dat inderdaad zo was. We wonen vrij klein, had ik dat al gezegd? Ah, nou, het zij zo, maar ik kon de plek des onheils vanaf de bank in ieder geval goed zien en kwam vervolgens in beweging.
Niet het fijnste klusje van de dag. Mooi dat er ééntje in huis plezier van had gehad. Al was het dan maar voor even. En gelukkig hadden we had ze de na-geur nog.
Foto: Lotus met duistere gedachtes
Poepgoed verhaal natuurlijk, al is het opruimen toch niet héél feestelijk vrees ik, nou ja, gelukkig zit er héul ver weg dus meurt het hier niet naar poep, wél zo aangenaam!
Ik ben erg behendig in poep cq maaginhoud opruimen inmiddels. Oefening heeft hier kunst gebaard!
ach jé, moet je óók nog de moederkoek opruimen!
hahaha ik moest ff nadenken, maar toen had ik um
Ha, ik heb dit met plezier gelezen. In poep en kots ruimen (om het maar gewoon te uiten) ben ik ook goed in geworden door ervaring en … door onze jongens (toen nog jong) die altijd beschuldigend tegen mij mij zeiden: “Mam, Koos (of Fons) heeft gekotst”. Met andere woorden…
;-) dat is hetzelfde mechanisme hoor ik wel, ja daar word je handig van!
Oh gatverdarrie, de vieze smeerlap! Lola had vorige zondag mensenpoep in het bos gevroten en kotste dat fijn op de achterbank uit. Ik moest nog 4 kilometer om thuis te komen en het begon hard te regenen, dus ik kon de raampjes maar een klein stukje openzetten. Lola zat naast de berg poep met een opgeluchte snuit. Ik viel haast flauw en moest me goed aan het stuur vasthouden. Handdoeken van de achterbank meteen in de kliko en hond onder de douche met veel schuim. Op zo’n moment hou ik niet zo heel erg van haar.
oww gruwel wat een ellende, mensenpoep, ik heb er tijdens mijn werk in de zorg veel van gezien en draai er mijn hand niet voor om, maar in de natuur in combi met een hond…. ik moet al bijna kokhalzen als ik er aan denk. Die van mij vinden het geweldig om er in te rollen, de horror!
Ik kom eens kijken hoe het hier is. Zeer stilletjes dus. Alles wel goed met jou?
Fijne feestdagen gewenst, hoor.
Ha Wieneke, ben wel stil, zit niet stil, ben alleen niet zo communicatief, zit wat in mn eigen wereldje. Maar dat is niet perse onprettig hoor. Jij en de jouwen ook heel fijne feestdagen en ik ga me wel weer roeren in 2016 ;-)
Goed zo! Eigen wereldje is best lekker, hoor. Weet er alles van. Maar ik was even ongerust, dat je aan narigheid leed. Niet het geval dus. Hoera!
Tot in het nieuwe jaar!
tot dan!