Dit is mijn automaatje.  Ze vergezelt me op elke rit. Of hij. Met slakken weet je het nooit, maar ik hou het op een vooral[…]

Er valt altijd veel te zien onderweg, als je er oog voor hebt tenminste. Neem vorige week. Langs de lange verlaten landweg stonden twee werkschoenen[…]

Vandaag, in onze mooie dorpswinkel , liep ik een buurvrouw tegen het lijf. Dat is misschien wat te letterlijk geformuleerd. Ik liep naar het broodschap,[…]

Er kwamen twee jongetjes aangefietst. Brugklasleeftijd. Ze fietsten bijna langzamer dan ik wandelde en waren druk in gesprek over de dingen des levens – denk[…]

Op de kinderboerderij is altijd wat te zuchten. Is het niet door jezelf, dan wel door een ander. Een knul van pakweg twintig voert knusjes[…]

Zijn linker bovenarm was op een gecompliceerde manier gebroken en hij mocht het moeizaam helende lichaamsdeel totaal niet bewegen. Arme knul, want in de ene[…]

Ze nam kleine hapjes. “Ik ben naar Berlijn geweest”, vertelde ik, tegenover haar gezeten aan het kleine eetkamertafeltje dat zo oud was als haar eerste[…]